Sunday, 13 May 2012

اپنے سوہنے ملک لئیی

اک پیڑ اگایا سی
بڑیاں آساں تے امیداں نال

ساری حیاتی کلیاں بہہ کے
اونہوں پانی لایا سی

فیر جد ویلا آیا
اودھا پھل کھاون دا
اودی چھاویں سو جاون دا

تے جانے کتھوں، ویری آگئے
میرے سوہنے گھر نوں ٹہا کے
اوتھے اونچے محل بناون

بڑیاں منتا، بڑے ترلے
کردا کردا میں تھک گیا،
اونہا اگے اک نا چلی

ظالم میرا گھر وی ڈھا گئے
میرے شجرے ، سوہنڑے پیڑ نوں
جڑاں وچوں پٹ کے سٹیا،
میریاں ساریاں امیداں مکا گئے
جیندے جی مینوں‌مکا گئے

سوہنیاں ربا تیرا آسرا، تیرا سہارا
میری ڈبدی کشتی نو بس تیرا کنارہ
میں اپنا گھر وی دیتا،
اپنے پیڑ دی قربانی وی،
ہاں میں سب کجھ گواچ وی دیتا،
پر میں نال صبر وی کیتا
میرے سوہنے ملک نو ں بچا دے
ظالم کیتے نا اینوں ڈھا دے
ظالم کیتے نا اینوں ڈھا دے


 اپنے سوہنے دیس لئی اک چھوٹی جی دعا میری زبانی

No comments:

Post a Comment